ภูมิปัญญาเก่าก่อนของเลี่ยนที่สามสิ่งในชีพนั้นหลบมุมไม่ได้: อสัญกรรมภาษีด้วยกันรักแร้ส่งกลิ่นแต่ปัญหาที่สามที่รายการตรงนั้นปรากฎว่าทำเอาเรากลุ้มใจ 98% เท่านั้นด้วยเหตุที่กลุ่มนักวิจัยจากยิ่งใหญ่วิทยาลัยบริสตอลที่สหราชอาณาจักรพบว่าร้อยละ 2 สรรพสิ่งคน (อย่างน้อยในที่การสำรวจ) ประกอบด้วยยีน ABCC11 รุ่นหาทรามซึ่งป้องกันไม่ให้กัจฉะของเขาทั้งหลายสร้างกลิ่นที่น่าเกลียด

การศึกษาแห่งหนตีพิมพ์เมื่อวานนี้แห่ง วารสารโรคผิวหนังการสืบสวน พิจารณา 6,495 แม่ชาวอังกฤษที่ครอบครองส่วนหนึ่งสรรพสิ่งการศึกษาสุขภาพระยะยาวตั้งแต่พวกเขาออกลูกในชันษา 1991 หรือ 1992 กะ 2 เปอร์เซ็นต์ 14; 117 แม่เป็นที่แน่นอน 14 ประกอบด้วยยีนตามการวิเคราะห์ดีเอ็นเอ เต่าเหม็น

นักวิจัยแจ้งว่ายีนตรงนี้มีอยู่พักเอ็ดแม้ว่ากิจธุระส่วนใหญ่จักมุ่งเน้นไปที่การเชื่อมต่อกับขี้หู: มนุชที่ประกอบด้วยยีนที่หายากตัวแปรมีแนวโน้มที่จะมี 1C; dry1D;ขี้หู (ตรงข้ามกับเปียกหรือเหนียว)ดังนั้นวิธีหนึ่งในงานลองเสาะแสวงว่าเธอได้รับความสุขกับกัจฉะปราศจากกลิ่นอายหรือไม่โน่นคือการพิเคราะห์ว่าขี้หูสิ่งของคุณแห้งหรือไม่มันถูกพบว่ายีนแห่งไม่เหม็นนั้นพานพบได้ธารณะในพลเรือนแถบทวีปเอเชียตะวันออก

นักค้นคว้ายังคง aren19 ไม่แน่ใจดุยีนมีผลต่อทั้งขี้หูและกลิ่นเหงื่อ แม้ว่าพวกเขาเชื่อว่ามันต้องก่อด้วยการผลิตกรดอะมิโนบักเตรีที่เติบโตอย่างรวดเร็วจักให้กลิ่นอายของเหงื่อและผู้แห่งหนมียีนที่หาชั่วจะสร้างกรดแอนิเมชั่นน้อยซึ่งทำให้เกิดการเติบโตสิ่งของแบคทีเรีย